بسم الله الرحمن الرحیم
کتاب مذکور در محرم 1401 تدریس شده است
{شب سوم }
مکان: گیلان آستانه اشرفیه حرم آقا سید حسن علیه السلام
یکی دیگر از اختصاصات ابا عبدالله الحسین ع این است که وقتی نگاه می کنیم، می بینیم هیچ پیغمبر و امامی خارج از کشور و شهر خودش شهید نشده.
فقط امام حسین ع در یک بیابان بدون آب و گیاهی، و با رنج تشنگی سر از وجود مبارکش جدا کردند.
سه روز این بدن مبارک روی خاک گرم کربلا افتاده بود.
سر مبارک حضرت گاهی روی نیزه ها و گاه آویزان درخت ها گاهی بر دهلیز خانه ها، گاهی بر دروازه‌ی شام، گاهی در طبق ابن زیاد، گاهی در تشت یزید...
مسمع بن کردین می گوید: حضرت به من فرمود: مسمع تو اهل عراق هستی آیا به زیارت امام حسین ع می روی؟
گفتم :نه آقاجان به این دلیل که من یک فرد ............... هستم، الان هم زمان خوبی نیست.
اگر این ها برای این سلطان جاهل خبر ببرند که من به زیارت ابا عبدالله حسین رفته ام؛ برای من بد می شود.
حضرت فرمود: خودت در تنهایی خودت یادی از ابا عبدالله ع می کنی، ذکر مصیبتی می خوانی؟
گفتم بله آقا.
گفت خوب آیا گریه هم می کنی؟ گفتم والله قسم که این طور است من برای خودم روضه می خوانم خودم گریه می کنم تا جایی که خانواده من این حالت مرا نبینند.
حضرت فرمود: خدا به واسطه آن اشک، تو را رحمت کند. بدان که تو اهل آن کسانی هستی که برای ما گریه می کنند.
تو اهل آن کسانی نوشته می شوی که در شادی اهل‌بیت علیهم السلام شاد و در غم اهل‌بیت غمگین هستند .
به ترس ما می ترسی به امنیت ما ایمن می شوی .
کوچکترین اتفاقی که برای تو افتد، کمترین جایزه‌ای که خدا به تو می دهد این است که در هنگام مرگ تمام پدران من را یک جا خواهی دید .
بر بالین تو حاضر می‌شوند و به ملک الموت سفارش تو را خواهند کرد. و آن قدر ملک الموت در گرفتن جان بر تو مهربان خواهند شد که از مادر هم مهربان‌تر.
این کمترین چیزی از جانب خداست.
daneshofahm@
مکانی برای مطالعه و اندیشه
