سوء استفاده ی کلامی

بسم الله الرحمن الرحیم

سوء استفاده ی کلامی:

=سوءاستفاده کلامی نوعی آسیب اجتماعی است که معمولاً در روابط سمّی بین افراد شیوع دارد.
وقتی یکی از دو طرف از واژه ها و کلمات برای کنترل، کوچک کردن 
یا به هم زدن بهداشت روانی طرف مقابل استفاده می کند، دچار سوءاستفاده ی کلامی شده است.
=سوءاستفاده ی کلامی برخورد خشنی است که فقط مستقیماً به صورت کلمات بروز نمی کند
بلکه گاهی وقت ها به صورت کوبیدن در، پرت کردن اشیاء یا شکستن چیزهای مختلف خود را نشان می‌دهد.
افرادی که مورد سوءاستفاده ی کلامی قرار می گیرند در بسیاری از موارد این کلمات و جملات را به عنوان سوءاستفاده در نظر نمی گیرند.
مثلاً می گویند: فلانی نحوه صحبت کردنش این گونه است.
سوءاستفاده کلامی حتی شامل جیغ زدن، دروغ گفتن و نام گذاری از روی مسخره کردن هم می شود.

=این اتفاق در بسیاری از روابط نزدیک حتی فامیلی و همکاری هم اتفاق می افتد.
در بسیاری از موارد سوءاستفاده ی کلامی  افراد، در ابتدا شکل گیری رابطه خودش را نشان نمی دهد. 
این گونه افراد مانند دیگران خود را مبادی آداب نشان می‌دهند 
ولی در ادامه رابطه این گونه رفتارها بروز می‌کند. 
معمولاً پس از مرحله سوء استفاده کلامی با سوء استفاده جسمانی مواجه هستیم.
=توجه داشته باشید که سوءاستفاده ی کلامی می تواند بدون سوءاستفاده ی جسمانی هم باشد.
هرچند که می توانند منجر به آسیب های جسمانی تحت فشار روانی شوند.
=گاهی وقت ها هم ممکن است سوءاستفاده ی کلامی
و سوءاستفاده ی هیجانی به جای همدیگر به کار روند.
ولی هر کدام یک مقوله ی جداگانه به حساب می آیند.
=تفاوت های بین سوءاستفاده ی کلامی و صحبت معمولی و عادی:
همه ی ما در جریان صحبت های عادی که با یکدیگر داریم 
گاهی وقت‌ها ممکن است کنترل خود را از دست داده فریاد بزنیم یا ناراحت شویم

ولی سوء استفاده ی کلامی از جنس دیگری است.
به نکات زیر توجه کنید:
+داد و فریاد، تحقیر،دروغ و مسائل این گونه هر روز در صحبت‌ها پیش نمی‌آید.

+صحبت‌های عادی معمولاً دور و بره مسائل معمولی روزمره می‌چرخد.
+افراد در صحبت های معمولی دنبال فرصت نیستند تا به شخصیت طرف مقابل حمله کنند.
+وقتی دو نفر سر یک مسأله توافق ندارند، قرار نیست به هم حمله کرده یا توهین کنند.
+وقتی یکی از دو طرف عصبانی است، طرف مقابل باید با دقت گوش داده و عصبانیت طرف مقابل را درک کند.
××نشانه‌هایی که علامت خطر محسوب می‌شوند:

×وقتی که مرتب سرش داد می زند صدایش را بالا می برد.
×وقتی که مکالمه برای یک طرف خوش آیند است 
ولی‌ حوصله ی طرف دیگر را سر می برد.
×وقتی در جمع با شما خوب است ولی در حالت تنهایی و دونفره اصلاً حوصله ندارد
 و تمام کاسه کوزه ها را سر شما می شکند.
 ×وقتی به شما توهین کرده و شما را تحقیر می کنند و سپس می گویند شوخی کردم.
×وقتی همیشه منتظر است تا در هر فرصتی تمام مشکلات قبلی را به هر شکلی به رخ تو بکشد و تو را آزار بدهد.
×همیشه می خواهد شما را گنهکار و خودش را قربانی نشان دهد.
× این قدر خودش را به تو می چسباند که اجازه نفس کشیدن هم به تو نمی دهد.
× دستان خود را مشت می‌کنند، به دیوار لگد می‌زنند و یا چیزها را می‌شکنند.

نشانه های سواستفاده ی کلامی؛
(۱)صدا کردن و اسم گذاشتن:
اسم گذاشتن به هیچ عنوان چیز خوبی نیست چه به شوخی چه جدی.
چه در روابط عاشقانه چه در هنگام بازی.
اسم گذاشتن روی افراد آن ها را اذیت می کند و جز سوءاستفاده ی کلامی محسوب می شود.
مثلاً:
-این همه حرف را اصلاً نفهمیدی چقدر کودن هستی.
-الآن فهمیدم چرا همه به تو می‌گویند آتش پاره.
- چرا درس را متوجه نمی‌شوی حقاً که خنگ هستی.
(۲)چشم پوشی:
در این بخش افراد سعی می‌کنند تا شخص را کوچک بشمارند و با حالت غرور و از بالا به پایین صحبت می‌کنند.

مثلاً:
- من دارم برات بسیار آروم توضیح میدم ببینم اصلاً می‌فهمی من چی دارم میگم؟!
- متوجه هستم که تو فکر می‌کنی در این لباس، زیبا هستی ولی فکر می‌کنم اصلاً هم خوب نشدی و باید عوضش کنی.
(۳)انتقاد:
اینجا منظور انتقاد سازنده نیست چرا که انتقاد سازنده بسیار هم مفید است.
بلکه انتقادی است که نابجا و مرتب توسط فرد ارائه می‌شود تا میزان اعتماد به نفس شخص را کاهش دهد.
مثلاً:
- همه چیز تقصیر منه دیگه نه؟!
 تو همیشه دلخوری داری واقعاً دیگه موندن با تو سخت شده.
- باز هم یادت رفت؟! هرچند که کار همیشگیت همینه واقعاً که!!

(۴) تخریب:
در سو استفاده ی کلامی سعی می‌شود تا کفایت شما زیر سؤال برود.
سعی می‌کنند تا از طریق ایجاد حقارت و شرمساری اعتماد به نفس شما را از بین ببرند.
مثلاً:
- قبل از اینکه من وارد زندگیت بشم تو هیچ چیز نبودی الآن هم اگر برم بازم هیچی نیستی.
- یه نگاهی به خودت بنداز چه کسی طالب تو هست؟!
(۵) نفوذ:
سعی می‌کنند کم کم در شما نفوذ کرده و کنترل شما را به دست بگیرند.
- اگر این کار رو بکنی نشون میده که اصلاً من و خانواده ات رو نمی‌خوای.
 و همه هم دارن نگات می‌کنن.
- تو اگر عاشق منی باید این کار رو برام انجام بدی.
(۶) سرزنش:
همه انسان‌ها در برهه‌هایی از زندگی خود دچار خطاهایی می‌شوند.
سرزنش کردن آنها اصلاً خوب نیست.
ولی این افراد شما را مرتب سرزنش می‌کنند.
مثلاً:
- من اصلاً نمی‌خواستم وارد این ماجرا بشم همه اش تقصیر تو هست که منو وارد کردی.
- من دوست دارم فریاد بزنم چون این تنها راهی هست که تو به من گوش می‌کنی. هیچ چی حالیت نیست.
(۷)تهمت زدن:
این افراد بر اثر حسادتی که دارند مرتب به شما تهمت می‌زنند.

و همیشه می‌خواهند بگویند که هیچ کاری را نمی‌توانید درست انجام دهید همیشه هم مشکوک رفتار می‌کنید.

مثلاً:
- چرا به اون‌ها اول اون طوری نگاه کردی؟!
 حتماً الآن می‌خوای بگی چیزی نبوده؟!
- تلفن همراهت رو به من بده. اگر واقعاً چیزی رو مخفی نمی‌کنی بده بگردم.
(۸)انزوا:
این افراد سعی می‌کنند از شما فاصله بگیرند و حرف نزنند 
و قهر کنند تا اینکه شما را مجبور نمایند به سمت آنها بروید و توجهشان را به دست بیاورید.
مثلاً:
- من تو این اتاق نمی‌خوابم یا حتی اگر سوار ماشین شدن در ماشین هم یک کله حرف نمی‌زنند.
- سر سفره حرف نمی‌زنند و سعی می‌کنند فاصله بگیرند.

منبع:

www.simplypsychology.org
olivia Guy-Evans

saul Mcleod

ترجمه: استاد آقای داوود آموسنی