پیرامون آیه ۴ سوره ی محمد

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیرامون آیه ی ۴ سوره ی (محمد ص):


بسیاری از افراد درباره ی این آیه نظرات
مختلف داده اند.
از این میان، افراد منورالفکر و بدون اطلاع
هم برای مشوش کردن اذهان دیگران و با توسل
به فضای مجازی حرف هایی درباره ی این
آیه ی شریفه گفته اند و شیعیان و مسلمانان
را به‌ داعش تشبیه کرده اند که کاملاً نشان
دهنده ی بی سوادی این افراد و عدم تسلط
بر ادبیات عرب و زبان مفاهیم قرآن است.

ابتدا ترجمه ی آیه را ملاحظه بفرمایید:
آن گاه که با کافران رو به رو شدید، آنان را
گردن بزنید و چون پیروز شدید اسیرشان
سازید، سپس یا با نیکی کردن به آن ها
بلاعوض‌ آزادشان سازید یا سر بها (فدیه)
بگیرید و سپس آن ها را آزاد کنید.

 

پیرامون آیه ۴ سوره محمد
پیرامون آیه ۴ سوره محمد

 

دقت بفرمایید، عده ای از کفار هستند که با
مسلمانان همیشه سر جنگ دارند و می خواهند
مسلمانان را از بین ببرند.
به این گونه کافران
کفار حربی گفته می شود.
مطمئناً کسی که به‌ قصد کشتن شما می آید،
دفاع بر شما واجب و کشتن طرف مقابل هم
هیچ اشکالی ندارد، زیرا که او ابتدای‌ به
جنگ کرد و سر صلح و سازش هم ندارد
و می خواهد که تو نباشی.
جالب است که اسلام رأفت و مهربانی خویش
را در همه جا نشان داده است.
همین کافر حربی که قتل او هیچ اشکالی ندارد،
حکم کشتنش در 
۲ مورد منتفی می گردد.
۱- اگر مسلمان شود هیچ جنگی در کار نیست
چه هنگام جنگ چه پس از جنگ.
۲- وقتی که اسیر گرفته شوند.
کافری که توسط مسلمانان اسیر گرفته شود
حکم قتل از او برداشته می شود و حاکم
اسلامی می تواند 
۳ کار انجام بدهد.
۱- آن ها را به‌ عنوان کارگر (که در این لفظ
برده آمده) توضیحش‌ خواهد آمد؛ به دیگران بدهد.
۲- سربها یا فدیه بگیرد و آن ها را آزاد کند.
۳- یا بزرگواری نموده و بدون فدیه ایشان
را آزاد نماید.

پس دقت کنید:
اول این که این آیه درباره ی کافران
حربی است پس
جمله ی
ضرب الرقاب ← به معنی کشتن است.
چرا که بهترین و سهل ترین راه کشتن که
مرگ واقعی به آن اطلاق می شود، جدا شدن
رشته های عصبی مغز از بدن است.
از این جمله سوء استفاده می شود.
ولی راحت ترین راهی که می شد کشتن را
مد نظر آورد همین راه است.
از طرف دیگر، برای این که باز هم کشتن
کم‌ تر شود دستور می دهد به محض پیروزی
آن ها را اسیر بگیرید. چون به محض اسارت
دیگر حکم قتل برداشته می شود.

 

پیرامون آیه ۴ سوره محمد
پیرامون آیه ۴ سوره محمد

 

اما درباره ی جمله ی (شدالوثاق) دقت کنید.
این جمله یعنی از استقلال انداختن دشمن.
و این معنی هم با برده گرفتن که در واقع گرفتن
آزادی موقتی شخص همخوان است.
و در اصلاح ادبیات، این جمله استقراق دارد.
به عبارت دیگر هدف به بردگی گرفتن نیست
هدف این است که تا مدتی سپاه دشمن نتواند
تجدید نیرو کند.
تعدادی نیرو در جنگ از دست داد و تعدادی
هم به رسم امانت نزد مسلمانان بماند که
دوباره هوس تجهیز نیرو و حمله نکنند.
از طرف دیگر، برخورد مسلمانان با اسراء
می تواند در جذب آن ها به سوی اسلام‌ و حتی
پیوستن به لشکر اسلام‌ بسیار حائز اهمیت باشد.
همان گونه که در جنگ تحمیلی، تعداد بسیاری
از اسراء دیگر به عراق باز نگشتند ولی
تمام اسراء ایرانی بدترین خاطرات را از
زندان‌های عراق ثبت نمودند.
در پایان بهتر است قرآن را درست بفهمیم.
و معنای درست و مفاهیم صحیح‌ آیات را
از منابع مورد اعتماد و پژوهشگران دریافت
کنیم نه فضای مجازی.

 

به‌ اهتمام: آقای داوود آموسنی

جلال گفت:
بسیار عالی
    مدیریت گفت:
    متشکرم

یادداشت سردبیر

@daneshofahm

ما را دنبال کنید