بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر قرآن جلسه اول
آیه ۱ سوره انفال:
خداوند فرمود پیغمبر از تو درباره ی انفال سوال میکنند که انفال چیست؟
مالی که در جنگها به دست آمده و صاحب خاصی ندارد
(خصوصاً اینجا منظور غنایمی است که در جنگ بدر به دست مسلمانها افتاد.
می گویند این غنایم را که در جنگ بدر بود و به دست مسلمانها افتاد میخواهید چه کار کنید؟؟)
به آنها بگو این انفال دست شما نیست این دست خدا و پیغمبرش است اگر پیغمبر صلاح بداند به دستور خدا آن طوری که درست است بین شما تقسیم میکند

و آن چیزی هم که مال خودش است برمیدارد یعنی اختیار دست خدا و رسولش است.
در جنگ با یهود یکی از چیزهایی که به پیغمبر مکرم اسلام به این شکل رسید باغ فدک بود و پیغمبر مکرم آن را هدیه داد به حضرت فاطمه (س).
(حالا به ابوبکر، عمر و عثمان چه ربطی دارد؟
این اتفاق نباید میافتاد چون این باغ عواید و درآمد خوبی داشت
بعضی از منابع نوشتند که تا ۱۵۰۰ نفر آدم میتوانستند در آن باغ کار کنند.
درآمد یعنی پول و پول قدرت میآورد.
بنابراین اگر حضرت فاطمه (س) پول داشته باشد میشود پول حضرت علی (ع)
و وقتی حضرت علی (ع) پول داشته باشد قدرت میآورد و کسی نمیتواند جلوی حضرت علی (ع) بایستد.

بنابراین فدک را باید از حضرت فاطمه (س) میگرفتند به هر ترفندی.)
خداوند به این افرادی که میگفتند ما مومن هستیم اطراف پیغمبر را گرفته بودند،
میفرماید از خدا بترسید و بین خودتان قضیه را حل کنید.
این زشت است که بین خودتان مرتب پنهانی حرف میزنید و میگویید،
پیغمبر میخواهد این ها را چه کار کند؟
آیا این غنایم را به ما میدهد؟
آیا خودش برمیدارد؟
میخواهد چه اتفاقی بیفتد؟
نه تنها بین خودتان این مسئله را حل کنید.
بلکه از خدا و رسولش تبعیت کنید.
مگر شما نمیگویید ما ایمان داریم،
اگر ایمان دارید باید حرف خدا و رسولش را گوش دهید و اطاعت کنید. آن وقت مشخص میشود که ایمان دارید یا نه؟.
((ما روایت داریم اگر چنانچه مردم بر ولایت امیرالمومنین (ع) هم داستان میشدند،
و اختلاف پیدا نمیکردند، خدا اصلاً چیزی به نام جهنم را خلق نمیکرد.
خدا لعنت کند کسانی را که مردم را گمراه کردند و از اهل بیت (ع) دور کردند.
و به جای دیگر بردند و همین باعث مذهب های دیگر مثل حنبلی، شافعی، مالکی، وهابی، بهایی و غیره شد
و همه ی این ۷۲ ملت باعث و بانیش همان آدمهایی هستند که خداوند به عذابشان بیفزاید،
که اینطور مردم را اسیر کردند وگرنه همه چیز درست شده بود.))
به اهتمام: استاد آقای داوود آموسنی