شرح خطبه غدیر قسمت چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

#خطبه غدیر شماره 7
 چیزی که خداوند به من وحی کرده را ادا می کنم. 
و از ترس اینکه اگر انجام ندهم؛ عذابی از او به من فرود خواهد آمد که کسی توان دفع کردن آن عذاب را ندارد.
هر چند اگر شخص حیله بزرگی به کار ببندد یا دوست مخلصش باشد.

{یعنی اگر انجام نشود هیچ چیزی این وسط مهم نیست.
حتی اگر پیغمبرش باشد، دوستش باشد هیچ فرقی نمی کند.
حتما باید آنچه خدا گفته انجام شود وگرنه عذاب نازل می شود}
 
 من می گویم خدایی جز او نیست و این خدا به من اعلام کرده اگر آن چیزی که درمورد علی به تو گفتم اعلام نکنی کل رسالتت باطل است.  

  و در ضمن خداوند ضمانت کرد که مرا از شر مردم حفظ کند و خداوند حتما این کار را خواهد کرد و خدا کافی و کریم است.   

  پیامبر ص می فرماید که اگر آنچه را خداوند در  مورد علی ع به من وحی کرد اعلام نکنم کل رسالت ۲۳ ساله من باطل است.  
   از این حرف پیامبر ص می توان نتیجه گرفت که وقتی که امامت نباشد نبوت هم نیست و دیگران هم نیستند.  

و خداوند ضمانت کرده که مرا از شر مردم حفظ کند و این کار را خواهد کرد و خداوند کافی است. 
پیامبر ص فرمود می دانید به من چه وحی شده ؟ 

به نام خداوند بخشنده مهربان
 ای پیامبر ص آنچه که از طرف خدا به تو نازل شده در مورد علی ع، ابلاغ کن. 
یعنی آنچه که در مورد خلافت و جانشینی علی ع نازل شده را به مردم بیان کن.
و اگر این کار را انجام ندهی اصلا رسالتت را انجام نداده ای.
خداوند تو را از شر مردم و دیگران حفظ خواهد کرد نگران نباش. 
 مردم؛ من در رساندن آنچه که خداوند به من امر کرده به شما کوتاهی نکردم و من الان سبب نزول این آیه را برایتان تشریح می کنم.   

جبرئیل از طرف خداوند بر من نازل شد.
۳ بار. و گفت خداوند سلام رساند و گفت خودش سلام است.
به من امر کرد که در این جایگاه بایستم و به هر سپید و سیاهی { همه آدم ها } اعلام کنم که : 

 علی بن ابی طالب ع برادر من، وصی، و جانشین من است بر امت من و بعد از من امام است.  

  پیامبر فرمود : رابطه علی با من مثل رابطه هارون با موسی ع است.  

 فقط با این استثنا که دیگر بعد از من پیغمبری نیست و این آدم یعنی علی علیه السلام

بعد از خدا و رسولش ، ولی شماست و خداوند درمورد همین مطلبی که برایتان می گویم
، آیه نازل کرده. یعنی من از خودم نمی گویم بلکه دلیل قرآنی دارم.  

 

 خداوند در آیه ۵۵ سوره مائده فرمود:  

    یعنی ولی شما خدا و پیامبرش است و در بین مردم با ایمان هم این ولی وجود دارد . 

در این آیه خدا و رسولش مشخص است. والذین آمنو را توضیح می دهد، که آن ها کسانی هستند
که نماز را برپا می دارند و زکات می دهند. یعنی درحالی که در حال رکوع هستند زکات می دهند. 

 *چه کسی درحال رکوع زکات داد بعد از علی ع؟ 

ابوبکر، عمر و عثمان، عبدالرحمن بن عوف و... همه این ها آمدند نماز بخوانند؛ در جایی نماز خواندند
که سائلی رد شود،که در حال رکوع سائل انگشترشان را در می آوردند و آیه ای هم برای آن ها نازل نمی شد.

 *و بعد اعتراض می کردند که چرا برای ما آیه نازل نمی شود و فقط برای علی آیه نازل شد؟ 

پیامبر ص فرمود وقتی من می گویم بعد از خدا و رسولش علی ولی شماست، دلیل قرآنی دارم.
خدا آیه نازل کرده که ولی شما خداست و پیامبر او.
والذین امنوا در بخش ایمان وقتی وارد می شوید ایمان عادی و معمولی نیست
و می خواهد بگوید در این آیه بعد از خدا و رسول چیزی که آمده وصل است
به خدا و رسول و همه افراد با ایمان. این لیاقت را ندارند که وصل شوند به خدا و رسول .

  *بزرگان شیعه و امامیه به آخر آیه استدلال کردند که چه کسی در حالت رکوع صدقه داد؟  

ولی اصلا در اول آیه مشخص است که ایمان کدام افراد با ایمان زمان پیغمبر لایق است که به خدا و رسولش وصل شود.
و بعد دوباره می فرماید الذین یقیمون الصلاه.

 در بین افرادی که کنار پیغمبر مکرم اسلام بودند چه کسی حق نماز را ادا کرد؟  

معنای اتمّش علی علیه السلام است و در مراحل پایین تر شامل افراد دیگرد می شود . 

{ اگر الذین را برای بار دوم نمی آورد و مفرد می آورد؛ ایمان فقط به علی علیه السلام تخصیص پیدا می کرد و از همه سلب می شد } 

   نسایی یکی از علمای درجه یک اهل سنت کتابی دارد درمورد خصایص علی بن ابی طالب علیه السلام که این کتاب حدود هزاروصدو اندی سال پیش نوشته شده است.

    نسایی در کتاب خصایص خود می گوید:

علی بن ابی‌طالب اولین مسلمان است.
و نمازش فلان طور، ایمانش اینطور... .
پس معلوم می شود اگر قرار است الذین یقیمون الصلاه به کسی اطلاق پیدا می کند
آن علی ع است که پیغمبر هم با استفاده از آیه قرآن تبیین کرده و خودش هم فرموده
که علی علیه السلام کسی بود که نماز را اقامه کرد و در حالت رکوع زکات داد. 
علی کسی است که در هر حالی خدا را مقصد می کند و در هر حالی متوجه خداست . 


 

 سئوال:    چرا اسم علی علیه السلام مستقیم در قرآن نیامده است؟ 

پاسخ :

01  اگر اسم علی علیه السلام مستقیم وارد قرآن می شد موضوع آنقدر استراتژیک می شد که تمام دنیا سعیشان را می کردند
که حتی شده یک کلمه از قرآن را جابجا کنند یا حذف کنند و احتمال تحریف به اوج می رسید.

02 دیگر آنکه اگر قرار باشد همه چیز به شکل شفاف در قرآن ارائه می شد و این نص صریح را می دیدند
   و ایمان نمی آورند دیگر حجتی باقی نمی ماند و مساوی است با عذاب الهی. 

بعد اینکه
 04 بحث امتحان است یعنی افراد در موقعیت مبهم در قرآن خودشان را نشان می دهند.
خداوند باید افراد خوب و بد را جدا کند.

در کل وجود آیات متشابه اولا باعث تدبر و تفکر آدم ها می شود
که اینجا به وجود امام، عالم و مفسر نیاز است و به آنهایی که راسخ در علم هستند.

 
 ای مردم من از جبرئیل در خواست کردم که از خداوند بخواهد مرا از گفتن این قضیه معاف کند 
  ؛ زیرا می دانم افراد با تقوا کم هستند و منافقین زیاد. سرزنش کننده زیاد هستند  و حیله های مسخره کنندگان اسلام هیچ وقت از کار نمی افتد. 

اینها چیزهایی است که امروزه با آن مواجه هستیم. 
این ها فقط مربوط به خطبه غدیر نیست و در همه عصر ها وجود دارد
این ها تا قیام قیامت بیکار نمی نشینند. 

این منافقین و ملامت کنندگان و مسخره کنندگان کسانی هستند
که خداوند در کتابش آنها را اینطور توصیف کرده است:

*این ها با زبانشان می گویند آنچه را که در قلبشان نیست. 

یعنی فقط به زبان می گویند به قلب اعتقاد ندارند و این کار را ساده می بینند.
در حالی که این کار ساده نیست نزد خداوند خیلی عظمت دارد و بزرگ است.

  پیامبر ص می‌گوید این اولین بار نیست که من از دست این آدم ها اذیت می شوم .  
   این ها بار ها مرا اذیت کردند. 
 

ادامه دارد ...

daneshofahm@
مکانی برای مطالعه اندیشه