شرح خطبه غدیر قسمت دهم

بسم الله الرحمن الرحیم


<<  مارقین که به غلط جلو افتادند به حضرت علی علیه السلام می گفتند تو کافر شدی، توبه کن.
حضرت می‌گفت : از چه توبه کنم ؟ 
گفتند : بخاطر ماجرای حکمیت.
 

قسمت دهم

که بعد از آن حضرت گفت ماجرای حکمیت را شما در دامن من گذاشتید؛ من مخالف حکمیت بودم بعد که شما گفتید حکمیت باشد،  من گفتم باشد و ابن عباس را تعیین کردم؛ ولی شما گفتید ابوموسی باید به حکمیت برود؛ همه چیز را خود شما خراب کردید. 
آنان گفتند ما خراب کردیم و اذعان هم داریم که خراب کردیم و یکسره داریم توبه می کنیم.
تو هم خراب کردی و باید توبه کنی.
حضرت فرمود : من از کاری که نکردم توبه نمی کنم. 
آنان به حضرت گفتند: تو کافری.
که در واقع علی علیه السلام اول مظلوم، وسط مظلوم، آخر مظلوم بود؛ زیرا مثل فاطمه زهرا س شبانه دفنش کردند و تا ۱۰۰ سال کسی از مرقد مبارک علی علیه السلام خبر نداشت تا زمان امام صادق علیه السلام.
یعنی در زمان عمر بن عبدالعزیز تازه در نجف مرقد مطهر پیدا شد و طی این ۱۰۰ سال همه می‌ترسیدند.
زیرا همین مارقین تمام قبرستان بقیع را کندند، ۱۰۰۰ تا گودال کندند تا بتوانند بدن مبارک علی علیه السلام را پیدا کنند و بدنش را آتش بزنند. >>

این ناکثین و قاسطین و مارقین قرار است سال ها بعد پیدا شوند ولی پیغمبر روز غدیر از  آن ها صحبت کرد و گفت حواستان جمع باشد این ها می آیند. 
خداوند می فرماید : سخن در پیشگاه من تغییر نمی کند . 

پیغمبر فرمود خدایا به امر تو می گویم :

لعنت کن آن کسی را که منکر علی می شود و غضب کن، دشمنی کن با کسی که حق او را انکار می کند. 
پروردگارا تو وقت روشن کردن این مطلب و منصوب کردن علی در این روز، این آیه را نازل کردی.
<<  یعنی آیه ۳ سوره مائده که درباره علی علیه السلام است >>

  دین در نزد خدا اسلام است.  

و اگر کسی غیر از اسلام را بپذیرد از او قبول نخواهد شد و جزو کافران و زیان دیدگان خواهد شد .

خدایا من تو را شاهد می گیرم چیزی را که قرار بود بگویم را گفتم و دیگر به من ربطی ندارد من همه چیز را کامل گفتم.

بعد حضرت می فرماید : 
ای مردم خداوند دین شما را با علی کامل کرد و هر کسی که اقتدا نکند به علی و به کسانی که جانشینانش هستند، به فرزندانش، یعنی فرزندان من که از نسل علی هستند تا روز قیامت و روز رفتن پیش خدا، کسانی خواهند بود که اعمالشان در دنیا و آخرت حبط می شود.
یعنی هرچه خوبی کردند و کار خیر انجام دادند در دنیا و آخرت حبط می شود و هرگز از جهنم بیرون نمی آیند . 
<< وقتی می گوئیم ولایت، اول ولایت الله است بعد ولایت رسول خدا ص. یعنی از حضرت نوح که شریعت آغاز شد، نوح می شود ولی فقیه، و یعنی اگر کسی به نوح ایمان نیاورد ولایت ندارد و آن آدم هم فیها خالدون است. و بعد از نوح، حضرت ابراهیم، موسی، عیسی و پیامبر ختمی مرتبه ص و بعد علی ع و بعد امامان معصوم هستند. کسی اگر ولایت نداشته باشد همه چیز او باطل می‌شود.>>
عذابشان طوری است که تخفیفی هم ندارد یعنی از عذابشان کم نمی شود و به هیچ عنوان بهشان مهلت داده نمی شود. 
پیامبر ص فرمود: 
مردم این علی است، این آدم از همه شما برای من به درد بخور تر است.
این آدم نسبت به من از همه شما سزاوار تر است.
این آدم از همه شما به من نزدیک تر است، این آدم از همه شما نزد من عزیزتر است.
خدا و من از او راضی هستیم . 
پیغمبر فرمود :
هیچ آیه رضایتی در قرآن نازل نشد مگر آن که اول مخاطب علی بود. 
<<  فرمودند :
در  قرآن هر کجا شما می بینید یا ایها الذین آمنوا آمده اول مخاطبش علی علیه السلام است بعد افراد دیگر.
هیچ آیه مدحی و ستایشی در قرآن نیامده مگر این که اول منظورش علی است. 
خداوند در سوره دهر یا انسان فرمود هل اتی علی الانسان، شهادت به بهشت نداده مگر به خاطر همین آدم  یعنی علی ع و این سوره را درباره غیر او نازل نکرد و در مدح غیر این آدم نازل نشد‌ یعنی همه‌ی این سوره اختصاصا درمورد علی علیه السلام است. >>

ادامه دارد ...

daneshofahm@
مکانی برای مطالعه اندیشه