بسم الله الرحمن الرحیم
کتاب مذکور در محرم 1401 تدریس شده است
{شب پنجم}
مکان: گیلان آستانه اشرفیه حرم آقا سید حسن علیه السلام
یکی دیگر از صفات بارز اباعبدالله حسین ع
کسی آمد خدمت حضرت و عرض حال کرد و کمک خواست، عرض کرد به آقا که آقاجان من نیازمند هستم، به من کمک بفرمائید.
حضرت ع وارد منزل شد. چهار هزار درهم در کیسه گذاشت و آمد دم در، اما در را کامل باز نکرد.
از لای در دست مبارکش را بیرون آورد.
آن مبلغ را دست آن آدم داد و فرمود:
برادر عزیز! این کمک را بگیر و ما نسبت به تو مهربان هستیم و بدان اگر بیشتر از این دستمان بود بیشتر عطا می کردیم.
چه کنیم که زمان بر ما سخت گرفته و بیشتر از این دست ما نیست که بخواهیم کمک کنیم.
یک نفر خبری را برای حضرت ع نوشت و حاجتی خواست، می خواست عنوان کند که حضرت ع فرمود:
حاجت تو داده شده، عرض کرد: آقا شما که نامه را باز نکردید و نخواندید.
فرمود:
نه اگر به اندازه ی باز کردن نامه، این آدم را معطل کنم، می ترسم از خداوند که روز قیامت مرا مؤاخذه کند که برای بر آوردن حاجت این آقا چرا معطلش کردی.
روایت:
روایت بسیار سنگین است فقط خداوند درجات این بزرگواران را می داند.
امام رضا ع فرمود :
هر کسی مصائب ما اهلبیت را بگوید و بخواند و بشنود و گریه کند در آن چه که بر ما رفته است در روز قیامت دردرجات ما و با ما محشور خواهد شد.
کسی که مصائب ما را بشنود و گریه کند در آن روزی که تمام چشم ها گریان خواهند بود، چشم او نخواهد گریست.
یک نفر پیش امام سجاد علیه السلام عرض کرد:
آقا به خدا من در واقعه ی کربلا به هیچ چیز دست نزدم هیچ کاری نکردیم.
امام سجاد علیه السلام فرمود:
خدا شما را لعنت کند و از شما نگذرد.
همین که شما به عنوان سیاهی لشگر در آن طرف جمع شدید و آن تعداد شما باعث شد قلب دختران و زنان ابا عبدالله حسین ع بگیرد و ناراحت شوند همین کفایت می کند.
daneshofahm@
مکانی برای مطالعه و اندیشه