بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی فاصله و مهلت جوابگو نیست:

= وقتی صحبت از نظم کودکان پیش می آید، 
باید توجه داشت که هر راهکاری ممکن است برای همه ی کودکان جوابگو نباشد. 
اگر کودک شما از جمله کودکانی است که در زمان اخراجش یا جدا کردن او،
عصبانیتش بیشتر می شود، ناراحتی اش زیادتر شده جیغ می کشد 
و گریه می کند و شما تفاوت و تغییر خاصی در رفتار او مشاهد نمی کنید، 
باید بپذیرید که این روش برای کودک شما مناسب نیست. 
جواب دادن جداسازی کودکان به مواردی همچون شخصیت، خلقیات، سن، مرحله رشد 
و این که جداسازی چگونه انجام می شود، بستگی دارد.

این روش برای بعضی از کودکان منجر به تغییر رفتار و فکر کردن کودک می شود
ولی برای بعضی از آن ها ممکن است منجر به بدتر شدن رفتار شود. 
در این حالت لازم است از راهبردهای تربیتی دیگری استفاده نمایید.
راهبرد ها
۱- آرام باشید و از وسایل دیگر استفاده کنید.
جداسازی تنها راه حل نیست. سعی کنید ابتدا با کودک خود ارتباط برقرار کنید یک ارتباطی اجتماعی قوی با او برقرار کنید. 
سعی کنید با او ارتباط مؤثر برقرار کنید. 
و به او اجازه بدهید بداند که شما از او انتظار فرزندی را دارید که بهترین انتخاب را انجام دهد 
و به محترمانه ترین شیوه برخورد می کند.
۲- اگر بار اول موفق نشدید دوباره سعی کنید.
= پیشنهاد غذای جدید تا تشویق فرزندان به خوردن سبزی جات مسائلی است که اگر اولین بار موفق نشدید، دوباره سعی کنید.

کودک شما ممکن است از تنها شدن در جایی نفرت داشته باشد ولی این جدایی می تواند فرصتی باشد 
برای این کودک آرام تر شود و افکار خود را تنظیم نماید مهارتی که وقتی بزرگ تر شود برای او بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
۳- مشخص کنید انزوا و خروج کودک باید چگونه باشد.
= آیا شما کودک خود را مدت زیادی در خروج و انزوا قرار می دهید؟
( به عنوان مثال ده دقیقه برای یک کودک ۵ ساله زیاد است) 
این مدّت بستگی به میزان سن و مزاج کودکتان دارد هر چند که زمان برای کودکان سنین پایین تر باید کم تر باشد. 
شما ممکن است بین جرم و جزا تناسب قرار دهید: 
به عنوان مثال: مدت زمان بیشتر برای کتک کاری و دعوا و زمان کوتاه تر برای گفتن حرف زشت و بلافاصله عذرخواهی کردن.
۴- تنظیمات درست اخراج و جدا سازی را یاد بگیرید.
= آیا می تواند در این مدت با اسباب بازی هایش بازی کند؟
به نظر نمی آید اجازه ی این کار را بدهید و گرنه بیشتر او را تشویق کرده اید. 
یا هنگامی که در اخراج است، تلویزیون اتاق روشن است؟ 
این روش هم مؤثر نیست. کودک باید در جایی باشد بدون عوامل حواس پرتی
تا بتواند به رفتار خود فکر کرده و بیندیشد چگونه آن را تغییر دهد.

۵- قوت قلب بدهید ولی محکم باشید.
= حتی برای چند بار هم شده توضیح بدهید که اخراج، به عنوان تنبیه نیست. 
بلکه فرصتی است برای هر کسی تا آرام شود. 
به کودکتان اطمینان بدهید که او را دوست دارید ولی رفتارش باید تغییر کند 
و به او کمک کنید که مشخص کند چگونه می تواند انتخاب بهتری داشته باشد.
۶- به کودکانی که ناراحتی می کنند نزدیک بمانید. 
= برای کودکان سنین پایین تر که از تنها ماندن می ترسند، تخفیف ندهید 
ولی به دلیل ترس آن ها می توانید به آن ها نزدیک بمانید 
ولی به هیچ عنوان با او صحبت نکنید فقط حواستان به او باشد.
۷- گرفتن چیزهایی که دوست دارد.
= مزیت ها را از او دور کنید. دوست دارد بازی های ویدئویی انجام دهد؟ 
زمان خاصی را مشخص کنید و بگویید در این زمان، حق استفاده از وسیله را نخواهی داشت 
و همچنین بعد از مدرسه حق بازی کردن با دوستان را نخواهی داشت. 
و تأکید کنید که این مشکل به خاطر رفتار بد اوست.

منبع:
www.verywellfamily.com
By: Katherine Lee
September/16/2020

ترجمه: آقای داوود آموسنی