بسم الله الرحمن الرحیم
تحقیقات جدید: خاطرات و حافظه تنها در مغز نیستند.
مطالعه نشان می دهد که سلول های کلیه و بافت عصبی به روش هایی شبیه به نورون ها یاد
می گیرند و خاطرات می سازند .
این دانش عمومی است که مغز ما - و به طور خاص، سلول های مغز ما - خاطرات را ذخیره می کند.
اما تیمی از دانشمندان کشف کرده اند که سلول های سایر قسمت های بدن نیز عملکرد حافظه را انجام می دهند
و مسیرهای جدیدی را برای درک نحوه عملکرد حافظه و ایجاد پتانسیل افزایش یادگیری و درمان بیماری های مرتبط با حافظه باز میکنند .

نیکوالی کوکوشکین؛ سرپرست محققان دانشگاه نیویورک می گوید: یادگیری و حافظه به
طور کلی تنها با مغز و سلول های مغز مرتبط است،
اما مطالعه ما نشان می دهد که سلول های دیگر بدن نیز می توانند یاد بگیرند و خاطره سازی کنند .
این تحقیق به دنبال درک بهتر این موضوع بود که آیا سلول های غیرمغزی با وام گرفتن از یک ویژگی عصبی قدیمی - اثر فاصله ای انبوه - به حافظه کمک می کنند یا خیر که نشان می دهد ما تمایل داریم اطلاعات را زمانی که در فواصل زمانی مطالعه می کنیم بهتر حفظ کنیم تا در یک جلسه فشرده.
دانشمندان با مطالعه دو نوع سلول غیر مغزی انسان در آزمایشگاه یکی از( بافت عصبی
و دیگری از بافت کلیه) یادگیری را در طول زمان تکرار کردند و آنها را در معرض
الگوهای مختلف سیگنال های شیمیایی قرار دادند، درست مانند سلول های مغزی که در
معرض الگوهای انتقال دهنده های عصبی زمانی که اطلاعات جدیدی یاد می گیریم .
در پاسخ، سلول های غیرمغزی یک «ژن حافظه» را روشن کردند ، همان ژنی که سلول های
مغز وقتی الگویی را در اطلاعات شناسایی می کنند و اتصالات خود را به منظور ایجاد
خاطرات بازسازی میکنند، روشن می شوند .

برای نظارت بر حافظه و فرآیند یادگیری، دانشمندان این سلول های غیر مغزی را برای ساخت پروتئین درخشانی مهندسی کردند که نشان می دهد ژن حافظه چه زمانی روشن است و چه زمانی خاموش است .
نتایج نشان داد که این سلول ها می توانند تعیین کنند که چه زمانی پالس های شیمیایی، که
انفجارهای ناقل عصبی در مغز را تقلید می کنند، به جای طولانی شدن، تکرار می شوند.
همان طور که نورون ها در مغز ما می توانند زمانی که یاد می گیریم با وقفه به جای انباشته
کردن تمام مواد در مغز، ثبت شوند .
به طور خاص، هنگامی که پالس ها در فواصل فاصله ارسال می شدند، "ژن حافظه" را قوی تر و برای مدت طولانی تری نسبت به زمانی که همان درمان به یک باره ارائه می شد روشن می کردند.

کوکوشکین، دانشیار بالینی علوم زیستی در مطالعات لیبرال دانشگاه نیویورک و پژوهشگر
مرکز علوم عصبی دانشگاه نیویورک می گوید:
این نشان دهنده اثر فضای انبوه در عمل است.
این نشان می دهد که توانایی یادگیری از تکرار فاصله دار منحصر به سلول های مغز
نیست،
اما در واقع، ممکن است ویژگی اساسی همه سلول ها باشد.
محققان اضافه می کنند که این یافته ها نه تنها راه های جدیدی برای مطالعه حافظه ارائه می دهد، بلکه به دستاوردهای بالقوه مرتبط با سلامت نیز اشاره می کند.
این کشف درهای جدیدی را برای درک نحوه عملکرد حافظه باز می کند و می تواند به راه های بهتری برای تقویت یادگیری و درمان مشکلات حافظه منجر شود .
در عین حال، نشان می دهد که در آینده، ما باید با بدن خود بیشتر شبیه مغز رفتار کنیم برای مثال، آنچه را که پانکراس ما در مورد الگوی وعده های غذایی گذشته به خاطر می آورد برای حفظ سطح سالم گلوکز خون در نظر بگیریم
یا در نظر بگیریم که یک سلول سرطانی الگوی شیمی درمانی را به یاد می آورد.
:Source
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/11/241107193111.htm