چگونه صبر و تحمل کودک را هنگام جنگ افزایش دهیم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

تاب آوری و صحبت با کودکان در زمان جنگ

=اتفاقات این روزها برای کودکان شناخته شده نیست.
چشم آن ها به والدین یا معلمانشان است که امنیت خاطرشان را فراهم نمایند.
=کودکان نیاز دارند که شما مطالب آموخته شده ی خارج از منزل را برایشان تقسیم بندی کنید.
یکی از این مسائل جنگ است.
=خوشبختانه کودکان با شنیدن و خواندن و دیدن می توانند انعطاف پذیری مناسبی نسبت به ناملایمات، آسیب ها و تهدیدها از خود نشان دهند.
=والدین و معلم ها می توانند نکات زیر را رعایت کنند.
(۱) با کودکان خود صحبت کنید.
×وقتی کودک سؤالاتی دارد، آرام و با مهربانی، اطمنیان خاطر و ساده پاسخ وی را بدهید.
از آن ها بپرسید درباره ی اتفاقاتی که می افتد چه فکر می کنند
و به پاسخ هایی که می دهند گوش کنید.
پاسخ هایی که می دهند را تحقیر نکنید.

مثلاً ممکن است بگویند که می ترسیم و شما هم باید تأييد کنید
که در این گونه موارد، ترس، کاملاً منطقی است.
به آن ها اطمینان خاطر بدهید که مورد محافظت قرار گرفته و در امنیت هستند.
(۲) خانه و مدرسه را از لحاظ عاطفی، امن کنید.
×وقت بیشتری را با کودکان سپری کنید.
مخصوصاً زمان جنگ و اخبارهایی که درباره ی جنگ صحبت می کنند.
بیشتر با آن ها بازی کنید، کتاب بخوانید و در کل با آن ها نزدیک تر باشید.
(۳) در هنگام جنگ تماشای اخبار را محدود کنید.
× زمانی که اخبار جنگ پخش می‌شود، شبکه‌های رادیویی یا تلویزیون را تغییر دهید.
نباید اتفاقات جهان را از کودکان مخفی کنید ولی مراقب باشید که نیاز به مواجهه مستقیم با آن صحنه‌های دلخراش هم نیست.

حتی مجلات و روزنامه‌های حاوی صحنه های دلخراش را از بچه ها دور کنید. اینترنت و شبکه‌های مجازی را برای فرزندان خود مدیریت کنید که دسترسی به صحنه‌های جنگ نداشته باشند.
(۴) استرس ناشی از جنگ بالاترین استرس است.
×فرزندان شما ممکن است با استرس های روزانه مواجه شوند.
و کم و بیش بتوانند از عهده ی آن ها برآیند ولی جنگ چیزی نیست که استرس ناشی از آن به راحتی قابل کنترل و مدیریت باشد.
به آن ها کمک کنید که این نوع استرس را مدیریت کنند.
(۵) روی تکالیف تمرکز کنید.
×تمرکز روی تکالیف و کارهایی که کودک باید انجام بدهد بسیار مؤثر است.
سعی کنید زمان انجام تکالیف را مدیریت کنید
و پس از انجام تکالیف هم برایش برنامه ریزی کنید که به هر جا که خواست نرود.
(۶) از خودتان مراقبت کنید.
×شما باید اول از خودتان مراقبت کنید تا این اطمینان را به فرزندانتان بدهید که می توانید از آن ها مراقبت نمایید.
(۷) به کودکان اطمینان بدهید.
× بچه‌ها را مطمئن کنید که در امان هستند.
کمک‌های اولیه، وضعیت‌های اضطراری را به کودکان آموزش دهید
و به آنها اطمینان بدهید که در هنگام حضور در مدرسه به اندازه ماندن در خانه، در امنیت هستند.

(۸) نشانه های استرس غیر مستقیم کودکان را کشف کنید.
× اگر بچه‌های شما بیش از معمول شما را بغل می‌کنند،
می‌بوسند و به خود فشار می‌دهند می‌تواند نشانه ی استرس باشد.
لذا اگر نمی توانند احساسات خود را در قالب کلمات بیان کنند
به آنها بگویید افکار و خواسته ها و ترس‌های خود را بنویسند یا نقاشی کنند.
و اگر مشکلی بود حتماً در این زمینه به مشاور مراجعه کنید.
(۹) بچه ها را به کار گیرید.
× به دلیل اینکه بچه ی شما کوچک است تاکنون کارهای خانه را انجام نداده است
او را از کارهای منزل معاف نکنید.
در تمیز کردن اتاق‌ها یا کارهای دیگر از آن ها استفاده کنید
و به او بگویید که کمک او چقدر می‌تواند موجب رضایت و شادی اعضای خانواده شود و او را تشویق کنید.
اگر بچه‌ها بدانند که می‌توانند نقش ایفا کنند به همان میزان هم کنترل بیشتری روی خود و محیطشان خواهند داشت.
(۱۰) خوش بینی و مثبت اندیشی را القا کنید.
× به بچه‌ها بگویید که جنگ هم مانند هر چیز دیگری تمام خواهد شد.
سعی کنید به بچه‌ها امید بدهید و آینده‌ای روشن را برای آنها تصویر کنید.
نکته:
به کودکان تاب آوری را بیاموزید.
البته با آموزش تاب آوری ها این گونه نیست
که افراد دیگر اوقات بدی را سپری نخواهند کرد.
بلکه این راهکار را می‌توانند مفید باشند.
دقت کنید اگر نمی‌توانید روی نکات گفته شده کار کنید
یا خودتان به فرزندانتان آموزش دهید
از فرد دیگری کمک بخواهید‌.
از متخصصان بخواهید تاب آوری را به بچه‌ها در مدارس آموزش دهند.

منبع:

www.apa.org

Resilience in the time of war.

ترجمه: استاد آقای دکتر داوود آموسنی